گذشته

از صبح ساکت و بی تفاوت نشستم پشت میزم

گذشته رو مرور میکنم

طاعون

گنگ

هذیان

یکی از همین روزها ...


(حرفم تویی

حرفم نمی آید

***

بازی را شروع کن

باید جفت  6 بیاورم


بعد نوشت : جفت صفر آمد

تاس ما از صفر تا شش را داشت

شما چطور ؟)

خسته ام

سرم گیج میره  بس که از صبح حرف زدم

توضیح دادم

توجیه کردم


هوس کردم برم تیراندازی

تنها

در سکوت ...

شراب

شرابی تلخ می خواهم ...


دلتنگ


صبح یک روز من از پیش خودم خواهم رفت
                                             بی خبر با دل درویش خودم خواهم رفت

می روم تا در میخانه کمی مست کنم

                                               جرعه بالا بزنم آنچه نبایست کنم

بی خیال همه کس باشم و دریا باشم

                                                   دائم الخمر ترین آدم دنیا باشم

آنقدر مست که اندوه جهانم برود

                                                  استکان روی لبم باشد و جانم برود

ساقیا در بدنم نیست توان جام بده

                                                   گور بابای غم هر دو جهان جام بده

برود هر که دلش خواست شکایت بکند

                                                  شهر باید به من الکلی عادت بکند...


فراموشی

هم بستری

مشروب

سیگار ...

گریه

دعا

خدا ...


لعنتی

تو با چه چیزی فراموش میشوی؟!