شب من

چـــــه کــــــار بــــه حـــــرف مــــــردم دارم
زندگـــــی من هــــــمین اســـــت

شـــــب کــــه مـــــی شود
سیــــــگاری روشن مـــــــی کنم

عــــــاشقانه ای مــــــی نویسم
خیـــــــره مـــــــی شوم بــه عــــــکست

و بـــا خــــــودم فــــــکر مــــــی کنم
مگــــــــر مـــــــی شود تــــو را دوســـــت نـــــــداشت ...

نفس بکش

سیگار را پُک می زنم !

پس هنوز نفس می کشم ...

سیگار را روشن می کنم !

پس هنوز اراده دارم ...

داغی سیگار را حس می کنم !

پس هنوز احساس دارم ...

به سیگار عشق می ورزم !

پس هنوز دل زنده ام ...

در حصار سیم های خاردار
در شهر مردگان متعفن
تنها سیگار به من گفت :
نفـــــــس بکش مَــــــرد !
تو هنوز زنده ای ....

فراموشی

هم بستری

مشروب

سیگار ...

گریه

دعا

خدا ...

لعنتی

تو با چه چیزی فراموش میشوی؟!